Mijn eigen verhaal gaat over mijn zoektocht naar zelfliefde.
Mijn eigen gevoelens was ik me niet of nauwelijks bewust van.
Mijn leven was niet altijd makkelijk. Zowel in mijn kindertijd als daarna waren diverse vormen van misbruik, agressie, afwijzing, indoctrinatie en vernedering mij helaas niet vreemd. Sterker nog, ze bepaalden voor een groot deel mijn leven en wie ik was. Ik raakte er als kind al aan gewend me aan te passen aan wat anderen van me wilden, te pleasen, te vermijden, te ondergaan, alert te zijn en een bepaald beeld van mijzelf neer te zetten. Maar dat beeld kwam niet overeen met wie ik werkelijk was. Mijn eigen gevoelens en verlangens was ik me niet of nauwelijks bewust van.
Toen ik eens met het woord “zelfliefde” in aanraking kwam, kreeg in geen uitleg over wat dat dan precies was. Men zei dat ik van mijzelf moest houden, maar zonder te vertellen hoe dat moest en hoe dat er dan uitzag. Het klonk voor mij zo leeg en nietszeggend. En dat riep veel weerstand op. Ik werd er zelfs boos van. Maar tegelijkertijd intrigeerde het mij wel. Wat is dat dan, zelfliefde?
95% van de dingen die je doet of voelt zijn onderbewust en je lichaam geeft je veel signalen over dat onderbewuste. Maar die signalen ben je vaak geneigd te negeren. Door wat je door je ouders of anderen is aangeleerd, doordat het niet kan of mag of hoort, door de situatie waar je in zit of door eerdere ervaringen. Kortom: wie je zelf bent wordt overschaduwd door wat de wereld om je heen van je denkt, wil of verwacht. Dat patroon loslaten, en weer ruimte geven aan je eigen authentieke gevoelens en verlangens, is voor mij zelfliefde.
Ik ben gestopt met alleen maar vanuit mijn hoofd te (over)leven
Ik ben het gaandeweg steeds beter gaan snappen door eerst mijn eigen shit op te ruimen. Ik ben gestopt met alleen maar vanuit mijn hoofd te (over)leven en meer gaan voelen wat mijn lichaam mij vertelde. En ik ben daarbij steeds meer gaan inzien dat het lichaam de ingang is en daarna pas het hoofd komt.
Het kind in jezelf weer vinden en leren kennen
Door mijn eigen heling, mijn weg naar zelfliefde en mijn zoektocht naar wat ik werkelijk voel, is mijn leven een stuk leuker en volwaardiger geworden. Ik ben meer van het kleine kind in mij gaan begrijpen, daar compassie mee gaan voelen en heb medegogen met mijzelf gekregen.
Veel dingen zie ik nu anders dan vroeger. Als mens neem je veel waarheden aan vanuit je jeugd, vanuit eerdere ervaringen, vanuit vooroordelen et cetera. Door die op te ruimen, leerde ik mezelf beter kennen en ontstond er meer ruimte in mijzelf, meer acceptatie dat ik niet perfect hoef te zijn en het besef dat perfectie slechts een illusie is. Het enige wat ik hoefde te doen was er werkelijk te zijn. En hoe meer ik in verbinding met mezelf kwam, hoe meer ik ook in verbinding met een ander kon zijn.
Dat proces was niet altijd makkelijk. En natuurlijk tref ik mezelf nog wel eens aan in een van mijn oude valkuilen. Maar het heeft me veel gebracht en ook laten inzien dat het leven me niet alleen pijn en boosheid en angst heeft opgeleverd, maar ook veel wijsheid.
Dat het me niet alleen verdrietig heeft gemaakt, maar ook sterker. Dat het me fouten heeft laten maken, maar ook geleerd heeft mezelf te vergeven en mijn imperfecties te omarmen. Dat het me soms onbewust een rol liet spelen, maar ook leerde me bewust aan te passen als het nodig is. En dat het me in staat heeft gesteld om anderen, die hun eigen pad naar zelfliefde proberen te vinden, bij hun zoektocht te helpen
Een greep uit mijn belangrijkste opleidingen
- Systemisch werken [Academy voor systemisch werk, Zutphen]
- Brainspotting [Brainspotting Amsterdam]
- Trancehealing en mediumschap [Spirituele & Intuïtieve Academie
Toldijk] - Kinder- en gezinscoaching [Dreamchild, Rotterdam]
- Creatief dynamisch coachen [De kleine Tiki, Breda]